روابط محرمانه محمدرضا شاه با اسراییل

شاه در تل آویو نمایندگی مخفی داشت و اسراییل در تهران نمایندگی دائمی ایجاد کرده بود که بعد‌ها به سفارت تبدیل شد و وابستگان نظامی اسراییل هم در آنجا حضور داشتند. به دلیل ماهیت حساسیت برانگیز چنین توافقی، نمایندگان اسراییلی در ایران عموما از برقراری روابط اداری رسمی با رژیم شاه از کانال وزارت خارجه یا سایر وزارت خانه‌ها اجتناب می‌کردند. در عوض، امورات خود را از طریق حلقه نزدیک سیاستمدران و نیرو‌های وفادار به شاه، مانند مقامات رده بالای نظامی، انجام می‌دادند. گاهی این امور مستقیما توسط خود شاه و وزیر دادگستری او انجام می‌شد.

روابط شاه و عبدالناصر در سایه دوستی و دشمنی با رژیم‌صهیونیستی

«وقتی خبر فوت عبدالناصر را از رادیو [بی بی سی] شنیدم، شوکه شدم. همزمان خبرها به شاه هم رسیده بود.  پیش شاه که رفتم، پریشان بود –آرام قدم می‌زد- این حالت او زمانی بود که می‌دانست یکی از دشمنانش برای همیشه از میان رفته است.»[۱]

جملات بالا، بخشی از خاطرات اسدالله علم، وزیر دربار محمدرضاه پهلوی است که از فوت جمال عبدالناصر رئیس‌جمهور کاریزماتیک مصر روایت می‌کند و حالتی که به شاه در آن هنگام دست داده بود.روابط میان ایران و مصر در زمان جمال عبدالناصر، از برهه‌های حساس تاریخ منطقه است. حضور محمدرضا پهلوی و عبدالناصر در مقطع مشترکی از تاریخ منطقه، علاوه بر تاثیری که در روابط ایران و مصر داشت، تبعاتی نیز در سطح منطقه بر جای گذاشت.