این یک امر تصادفی نیست، مربوط است به سلسله خطرات عظیمی که در عصر علی علیه السلام یعنی در دوران خلافت خلفا خصوصاً دوره ی خلافت عثمان که منتهی به دوره ی خلافت خود ایشان شد، متوجه جهان اسلام از ناحیه ی نقل و انتقالات مال و ثروت گردیده بود. علی علیه السلام این خطرات را لمس می کرد و با آنها مبارزه می کرد، مبارزه ای عملی در زمان خلافت خودش که بالأخره جانش را روی آن گذاشت، و مبارزه ای منطقی و بیانی که در خطبه ها و نامه ها و سایر کلماتش منعکس است.
امیرالمومنین، علی بن ابیطالب (علیه السلام) میفرمایند:
إرحَمْ تُرحَمْ.
رحم کن، تا به تو رحم شود.
میزان الحکمه، ج۴، ص۳۸۲
امام على علیه السلام:
در تنگنا و سختى، دوستى راستین، آشکار مىشود
فِی الضّیقِ وَالشِّدَّةِ یَظهَرُ حُسنُ المَوَدَّةِ
غررالحکم حدیث 6511
یکی از راه هایی که می تواند کمک شایانی به گسترش عدالت و مقابله با فساد در جامعه اسلامی کند بهره گیری واقعی از سیره و روش حضرت علی(ع) در حکومت داری است. برای امیرالمومنین کسب قدرت و حکومت هیچ ارزشی نداشت بلکه مهم عمل به قرآن وسنت پیامبر بود. برای حضرت مهم پیاده سازی حق و عدالت و مبارزه با ستم و ستمگری بود.
أجهَلُ النّاسِ المُغتَرُّ بقَولِ مادِحٍ مُتَمَلِّقٍ؛ یُحَسِّنُ لَهُ القَبیحَ ، و یُبَغِّضُ إلَیهِ النَّصیحَ .
امام على علیه السلام : نادان ترین مردم کسى است که فریب سخن ستایشگر چاپلوسى را بخورد که زشت را در نظرش زیبا جلوه مى دهد و خیرخواه را منفورِ او مى سازد.
میزان الحکمه جلد دهم-صفحه 436
غرر الحکم حدیث 3262 |
حضرت علی امیرالمؤمنین علیه السلام میفرمایند:
اذا فاتک من الدّنیا شی ء فلا تحزن و اِذا أحسنت فلا تمنن
هر گاه چیزی از دنیا از دستت رفت غمگین مشو، و هر گاه به کسی احسان کردی منّت مگذار.
غررالحکم، باب الحزن