۳۰
شهریور
چرا دار و دسته سیاست سازان آمریکایی خود را از تفکر خلاقه در مواجهه با یک نظم جهانی در حال تحول مایوس و ناتوان می بینند؟ چرا سال های سال است که حتی یک ابتکار سیاسی دست اول وجود نداشته، به استثنای توافق اکنون کنار گذاشته شده در ارتباط با برنامه اتمی ایران؟
دولت ترامپ سیاست خارجی آمریکا را به لبه بحران سوق داده است، اگر نگوییم که پیشاپیش آن را به درون یک بحران سرنگون کرده است. سخن گفتن بر خلاف این چندان وجهی ندارد. در آسیا، اروپا و خاورمیانه و در روابط همواره تحت فشار واشنگتن با روسیه، راهبرد آمریکا به چیزی کمی بیشتر از بر هم زدن تلاش های دیگران برای مذاکره بر سر راه حل های مسالمت آمیز در مقابل جنگ و بن بست های خطرناک در منافع یک جهان قدیمی تر، افزایش پیدا کرده است.
