درباره الله کرم و الله کرم‌ها...
شنبه, ۲۷ خرداد ۱۳۹۶، ۰۶:۴۳ ب.ظ
روز گذشته در حاشیه نماز جمعه بنری نصب شده بود که نسبت به ورود بانوان به ورزشگاه تذکر و هشدار می‌داد که در صورت تعلل عدلیه، مطابق بندمیم وصیت نامه حضرت امام و فرمان آتش به اختیار حضرت آقا خودشان راسا ورود می‌کنند.
ساعتی پس از انتشار این خبر مشخص شد "حاج حسین الله کرم" بانی اجرای این طرح بوده است. روشن است که این قبیل تحرکات ولو با دلسوزی، بیشترین ضررش برای گفتمان رهبری است. مهم‌ترین اثرش، تخریب و تضعیف هدایت امام امت است. وقتی آتش به اختیار را قانون شکنی تعبیر کنی، یعنی بجای دشمن "خود" می‌زنی و "خودی".
دیگر اینکه؛ فراموش نکنیم آتش به اختیاری برای مواجهه با اختلال فرمانده‌ها در فهم اصلی و فرعی بود. اگر قرار است افسر و سرباز هم فرعی بزنند، همان فرمانده مختل بزند بهتر است.
اما حرف و نقد، فراتر از این ماجراست. الله کرم‌ها یک اشتباه بزرگتری دارند که بیشتر نگران کننده است.
ما با جریانی از خودی‌های دلسوز مواجهیم که 2 اشتباه اساسی دارند.
یکی اینکه جریان مقابل خود را تنها به شمشیرزدن می‌شناسند و دیگر اینکه راه مبارزه را تنها در شمشیرکشیدن می‌دانند.
یعنی چی؟
از نگاه این جریان، مقابل ما کسانی هستند که تنها دنبال براندازی‌اند. تصور می‌کنند با کسانی مواجهیم که یا نفوذی‌اند و جاسوس و یا خاک فروشند و مزدور. پیچیدگی دشمنی را متوجه نیستند. به اینها بگوئید جریان مقابل شما دنبال "صورت انقلاب" بدون "سیرت" است فکر می‌کند می‌خواهیم دشمنی را تقلیل دهیم. فکر می‌کند اگر بگوییم جریان مقابل شما می‌خواهد سبک زندگی فردی و اجتماعی را با مدل "کازینوی سرمایه داری" تغییر دهد تلقی‌اش وقت هدر دادن است. با سند 2030 مخالف است چون رهبری مخالفت کرده است. اگر بگوییم این سند اشکال دارد چون تربیت نسل انقلاب را هدف گرفته است حوصله‌اش سر می‌رود. دوست دارد بگوید روحانی بنی‌صدرست. اگر بگوئیم او بنی صدر نیست فکر می‌کند مماشات بخرج دادیم. تصور می‌کند بدترین آدم و بدترین روش مبارزه، مدل بنی صدری است. اگر بگوئیم بی حجابی بد است ولی الان مشکلات مهمتری داریم که ریشه بدحجابی است، فکر می‌کند عافیت اندیشیم.
از طرف دیگر روش مبارزه‌اش تنها در شمشمیر زدن است. چرا؟ چون داد زدن ساده‌تر از تبیین کردن است.
البته دلیل ریشه‌ای‌تری هم دارد؛ چون هنوز متوجه نیستند که راه مواجهه با فساد قدرت از طریق مردم است. این مسوول می‌رود و دیگری میاید. جامعه باید مطالبه کند. مطالبه باید تغییر کند. برق شمشمیر مطالبه نمی‌سازد و برق روشنگری و تبیین می‌خواهیم.
نیازی به یادآوری نیست، ولی از تکرارش چاره‌ای نیست؛ در پایان اینکه این حرفها بدین معنا نیست که مخالفان اصلاً شمشیر نمی‌زنند و یا اینکه باید شمشمیرها را کلاً غلاف کرد!
