چرا "ظریف"؟!
بدون شک تخریب و تضعیف ظریف موجب میشود که ما در مذاکرات پیش رو دست بالا را نداشته باشیم. زیرا به هرحال عرصه سیاست خارجی تحت تاثیر مسائل داخلی کشورها هم هست. اگر قرار باشد که رئیس دستگاه دیپلماسی ما مورد حمایت ملت ایران نباشد، قاعدتا نمیتواند اهداف نظام را در جوامع بینالمللی دنبال کند و دستاوردی داشته باشدیک فعال سیاسی گفت: «واقعیت غیرقابل انکار در کشور ما این است که برخی منافع خود را در عدم ارتباط با دیگر کشورهای جهان میبینند و مداوم سعی دارند مانع از هرگونه ارتباط و توافق بینالمللی شوند. نمونه این را ما بارها در مواردی که یک سر آن خارجیها بودند دیدیم. به عنوان مثال زمان عقد قرارداد توتال، کنوانیسون پالرمو یا کنوانسیون برن و... همیشه یک گروهی هستند که با آنها مخالفت میکنند و آنها را بردگی و نفوذ بیگانگان در کشور معرفی میکنند؛ بنابراین چرا نباید آقای ظریف را تخریب کنند؟
غلامرضا ظریفیان استاد دانشگاه طی گفتگو با فرارو در خصوص افزایش حملات به محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه بعد از خروج ایالات متحده آمریکا از برجام عنوان کرد: «برای من بسیار عجیب است که در خصوص برجام، مخالفان آقای ظریف را مورد حمله و تخریب قرار میدهند. زیرا دستیابی به برجام جدا از اینکه یک فرایند سنگین و پیچیده بود و حمایت مقام معظم رهبری را داشت، اما این توانایی و تجربه آقای ظریف بود که باعث شد در مذاکره با پنج قدرت بزرگ دنیا و اتحادیه اروپا به موفقیتهایی دست پیدا کنیم. او نه تنها به عقیده من بلکه به اعتقاد بسیاری از دیپلماتهای برجسته جهان، یکی از بهترینها و کارکشتهترین افراد در حوزه بینالملل و سیاست خارجه است که در کنار اینها توانایی خاصی در مذاکره دارد.»
وی ادامه داد: «علاوه بر اینها نباید فراموش کرد که او جز معدود افرادی است که با تمام سیاستها و خط قرمزهای نظام جمهوری اسلامی آگاه است و در طول مذاکرات هم با توجه به همین موارد تلاش کرد و توانست این توافق بینالمللی را به وجود بیاورد. به عقیده من درست است که خواست نظام دستیابی به این توافق بود، اما اگر فردی مانند آقای ظریف در راس این اقدام قرار نمیگرفت ما هیچ دستاوردی نداشتیم و آن دوره مذاکرات هم مانند دورههای قبل بدون نتیجه باقی میماند. در کنار همه اینها نباید فراموش کنیم که بارها مقام معظم رهبری در کنار نقدهایی که به برجام داشتند، اما کاملا از آقای ظریف حمایت کردند و تاکید داشتند که ایشان مورد حمایت و اعتمادشان است.»
او تاکید کرد: «اما متاسفانه با تمام این مسائل مداوم آقای ظریف به صورت کاملا ناجوانمردانه و غیرمنصافانه مورد حمله مخالفان برجام بود. البته اگر به خاطر داشته باشید زمانی که اقای روحانی ایشان را به عنوان وزیر امور خارجه خود برای دولت یازدهم معرفی کردند هم همین وضعیت را داشتند. واقعیت این است که گروهی در کشور به دنبال این بودند و هستند که ایشان را حذف کنند. به همین دلیل هم بود که در زمانی رای اعتماد در مجلس قبل به شدت بر ایشان تاختند و بعد از آن هم بارها علیه آقای ظریف در مجلس اقداماتی را انجام دادند.»
این فعال سیاسی اصلاحطلب اظهار کرد: «نکته جالب توجه این است که با نگاهی گذرا به تاریخ متوجه خواهید شد که ما این پسزمینه ذهنی را داریم که همیشه افرادی که توانمندی قابل توجهی دارند و مورد علاقه ملت هستند، به واسطه اینکه برخی به دلیل تنگنظری آنها را مورد حمله و تخریب قرار میدهند، بیشتر از دیگران آسیب دیده اند. البته این به معنی ان نیست که آقای ظریف در سکانداری وزارت امور خارجه غیرقابل نقد هستند. زیرا به هرحال ما هم به برخی مسائل مانند سیاستهای منطقهای ایران، انتقاد داریم. اما اینکه برخی به دنبال تخریب وی هستند بسیار عجیب است و بدون شک پیامدهای بسیاری برای کشور خواهد داشت.»
وی در پاسخ به این سوال که چرا با وجود تائید و موافقت مقام معظم رهبری با برجام، همچنان تخریب محمدجواد ظریف در دستور کار برخی گروهها قرار دارد، گفت: «ابتدا باید به این نکته توجه داشت که مخالفان برجام دو گروه هستند. گروه اول کسانی هستند که بدون شک دلسوزان نظام به شمار میآیند و براساس تحلیلشان، برجام را نقد میکنند و غالبا هم افراد میانهروی جریان اصولگرا هستند. در این گروه به ندرت دیده میشود که آقای ظریف را مورد خطاب قرار دهند یا او را تخریب کنند. آنها اگر نقدی هم دارند کاملا مشوقانه است.
او ادامه داد: «اما گروه دوم متشکل از تندروهای جریان اصولگرایی هستند. آنها مواضع و هدفشان از حمله به برجام و آقای ظریف متفاوت از گروه اول است. اینها افرادی هستند که به اصطلاح کاسبان تحریم خطابشان میکنند. اینها افرادی هستند که منافشان در تحریمهای بینالمللی علیه ایران بود حالا بعد از اینکه آقای ظریف دولت آقای روحانی موفق شدند بخشی از انها را رفع کنند، منافع این گروهها به خطر افتاده است و از همان ابتدا ساز مخالف زدند و در هر فرصتی به دنبال تخریب دستگاه دیپلماسی و شخص آقای ظریف بودند.»
این استاد دانشگاه افزود: «واقعیت غیرقابل انکار در کشور ما این است که برخی منافع خود را در عدم ارتباط با دیگر کشورهای جهان میبینند و مداوم سعی دارند مانع از هرگونه ارتباط و توافق بینالمللی شوند. نمونه این را ما بارها در مواردی که یک سر آن خارجیها بودند دیدیم. به عنوان مثال زمان عقد قرارداد توتال، کنوانیسون پالرمو یا کنوانسیون برن و... همیشه یک گروهی هستند که با آنها مخالفت میکنند و آنها را بردگی و نفوذ بیگانگان در کشور معرفی میکنند؛ بنابراین چرا نباید آقای ظریف را تخریب کنند؟»
ظریفیان با اشاره به دستاوردهای تیم وزارت امور خارجه طی چند سال اخیر، گفت: «همانطور که گفتم نقدهایی هم در خصوص عملکرد وزارت امور خارجه مطرح است، اما نمیتوان نادیده گرفت که تیم دیپلماسی ایران طی مدت فعالیتش در دولتها یازدهم و دوازدهم موفق شده که نگاه بینالمللی به ایران را تغییر دهد و کشور را از انزوایی که حدود یک دهه در آن قرار داشتیم خارج کند؛ بنابراین قاعدتا منافع برخی گروهها در خطر قرار گرفته است و این باعث میشود که راس دستگاه دیپلماسی کشور را مورد هدف قرار دهند و به دنبال تضعیف کردن آن باشند.»
او تاکید کرد: «نباید فراموش کنیم که این قبیل اقدامات نه تنها امید باقی مانده در جامعه را نابود میکند بلکه بر اعتماد عمومی هم لطمه میزتند که باعث میشود اتفاقاتی نظیر اعتراضات دی ماه پارسال در کشور رخ دهد. اما متاسفانه برخی تصویر درستی از اوضاع و احوال کشور ندارند و بر اساس همین تصویر نادرست دست به اقداماتی میزنند که کشور را در شرایط نامطلوب و حتی بحرانی قرار میدهد. ما باید در اینروزها به جای اینکه مداوم بر دولت و وزیر امور خارجه بتازیم، به دنبال افزایش انسجام و اتحاد در کشور باشیم»
این استاد دانشگاه با بیان اینکه دور جدید مذاکرات محمدجواد ظریف امروز آغاز میشود و ادامه این روند باعث میشود این مذاکرات تحت تاثیر قرار بگیرد، گفت: «بدون شک تخریب و تضعیف آقای ظریف موجب میشود که ما در مذاکرات پیش رو دست بالا را نداشته باشیم. زیرا به هرحال عرصه سیاست خارجی تحت تاثیر مسائل داخلی کشورها هم هست. اگر قرار باشد که رئیس دستگاه دیپلماسی ما مورد حمایت ملت ایران نباشد، قاعدتا نمیتواند اهداف نظام را در جوامع بینالمللی دنبال کند و دستاوردی داشته باشد.»
ظریفیان در پایان گفت: «امروز کشور در شرایط مناسبی قرار ندارد و بیش از گذشته نیازمند این است که نگاهها و منافع گروهی را نادیده بگیریم و اولویت خود را منافع و امنیت ملی قرار دهیم. اگر قرار باشد آقای ظریف در حالی وارد مذاکرات شوند که از یک سو تحت فشار بیرونی مانند اسرائیل و عربستان و آمریکا و... باشد و از سوی دیگر مخالفان داخلی نیز او را تخریب کنند، چگونه میتوان انتظار داشت که منافع ملی کشور تامین شود؟»
- ۹۷/۰۲/۲۵