فرازهایی از بیانات رهبر انقلاب درباره هنر سینما؛ جاذبه داشتن و پیام داشتن یک فیلم منافاتی با هم ندارند

اگر می‌خواهید سینما رشد کند باید دو چیز را در نظر بگیرید: یکی میدان دادن به عناصر با استعداد و نسبت به کشور و انقلاب ؛ دوم ایجاد یک تحول؛ بیننده را سوق بدهید در فیلم یک هنر حقیقی را دنبال کند و دنبال یک پیام حقیقی و دلنشین بگردد.

کارکرد روحانیت برگزاری همایش چندهمسری و «روحانی درمانی» نیست

در سال‌های ۱۳۵۶ و ۱۳۵۷ که ضعف رژیم پهلوی و قدرت انقلاب اسلامی نمایان شد، تمام کسانی که در انتظار برپائی یک نظام اسلامی بودند امیدهای زیادی به اصلاح امور جامعه از جنبه‌های مادی و معنوی داشتند. یکی ازاین امیدها مربوط به زدودن خرافات از متن مطالب دینی بود که توسط مبلغان دینی اعم از مداح و منبری وسایر افرادی که به نحوی از مقولات دینی سخن می‌گفتند مطرح می‌شد. در آن زمان، انقلابیون فکر می‌کردند یکی از مهم‌ترین اولویت‌های نظام حکومتی دینی، ارتقاء محتوای مضامین دینی است که در محافل مذهبی اعم از جشن‌ها و عزاداری‌ها مطرح می‌شود بطوری که فقط تعالیم منطبق بر اسلام ناب به مردم منتقل خواهد شد و سطح فکر دینی مردم نیز به برکت همین مطالب سطح بالا رشد خیره‌کننده‌ای خواهد یافت و جامعه ایرانی به برکت انقلاب اسلامی پیشروترین جامعه دینی در سطح جهان و الگوی سایر جوامع خواهد شد.

نگاهی به فیلم سارا و آیدا

سارا و آیدا روایت دو زن در جامعه‌ی امروز است که هر یک مشکلات و مصائب خود را دارند؛ اگرچه که پرونده‌ی مشکلات آنها پس از حادثه و به‌صورت محدود گشوده می‌شود و داستان فیلم حول سارا می‌گردد.
 جامعه‌ای که داخل فیلم تصویر می‌شود باورپذیر، ملموس و قابل‌تأمل است. انسان‌ها شعارگونه خوب و یا به طرز خصمانه‌ای بد نیستند؛ بلکه انسان‌هایی با رفتارهای خوب و بد هستند. به‌عنوان مثال شخصیت سعید(مصطفی زمانی) نه صرفاً موجودی پلید و بد ذاتی بالفطره نشان داده می‌شود نه انسانی قابل ترحم، او یک فرصت‌طلب در از طبقه‌ای مرفه است و شارلاتان بودنش هم بیشتر از یک سیلی زدن و تهدید های زبانی بیشتر نیست.

تأملی بر امر به معروف و نهی از منکر در زمانه‌ی ما

کافی است تار مویی رؤیت شود، بوی نامطبوعِ مُسکری به مشام رسد، ساز طربناکی شنیده شود؛ آنگاه است که رگهای غیرت افروخته می‌گردد و جامه‌ها دریده می‌شود و فریاد وا اسلاما به گوش می‌رسد. کم نبودند بی‌حُرمتی‌هایی که به نام مبارزه با بد حجابی صورت گرفته و بی اخلاقی را رقم زده است. مبارزه با روزه خواری سرلوحه‌ی کار بوده، اما بعضاً رُعب و وحشت آفریده است. به سودای انجام امر به معروف و نهی از منکر، در پوستین خلق افتادن و تیغ غضب برکشیدن، گویی رویّه‌ی مرسوم و معمول تلقی شده است.

برای شهیدی که بیچاره‌مان کرده است!

 

یکم؛ لنز دوربین
نمی‌شناختمت؛ اما به خیالم تا آخر عمر، هر بار که این عبارت «سرت را بالا بگیر» را بشنوم؛ یاد تو بیفتم. شاید هم حالا حالاها، هیچ جا و در هیچ جمعی، روی آن را نداشته باشم که سرم را بالا بگیرم. اصلا آن‌طور که تو در لنز دوربین نگاه می‌کردی، یعنی هنوز هم نگاه می‌کنی، دیگر نمی‌شود با هیچ دوربینی مواجه شد. حتی دوربین سلفی موبایل. بعد از تو همه سلفی‌ها سلفی حقارت خواهند بود. وقتی دارم با رفقا و بستگان می‌خندم و به دوربین نگاه می‌کنم یاد تو خواهم افتاد، یاد آن داعشی زشت منظر که پشتت ایستاده است. یاد آن چهره زیبای تو که اصلا اثری از غم یا شکست در آن نیست. خنده‌ام تلخ خواهد شد...

فرهنگ: واقعیت یا تخیل؟

واقعیت این است که درباره فرهنگ، تعاریف، مفاهیم و معانی بسیار زیادی گفته شده است. در فرهنگ لغت، #فرهنگ را مترادف با علم، دانش، ادب، معرفت، تعلیم و تربیت و آثار علمی و ادبی یک قوم یا یک ملت دانسته اند. (فرهنگ عمید. ص ۹۱۰)
یونسکو سازمان علمی، آموزشی و فرهنگی سازمان ملل متحد تعریف جامعی از فرهنگ دارد و آن را مشخص کننده ی خصوصیات یک جامعه یا انسان با ویژگی های روحی و رفتاری آن می داند. هنر، ادبیات، خصوصیات رفتار عمومی، ارزش های ملی، باورها و حقوق اساسی مورد قبول در هر جامعه، بخشی از فرهنگ است. در نهایت اینکه فرهنگ موجب موفقیت ها یا شکست ها برای جوامع بشری است و بر روی آینده هر جامعه و افراد آن، تاثیر بسزایی دارد.

جنجال "علی معلم"

علی معلم دامغانی رییس فرهنگستان هنر یازدهم مرداد ماه پیامی منتشر کرد که در روزهای اخیر جنجالی تازه در حوزه هنرهای تجسمی در کشور ایجاد کرده است. رییس فرهنگستان هنر مالکیت 500 اثر هنری موجود در فرهنگستان هنر را زیر سوال برده است. بانک پاسارگاد می گوید این آثار متعلق به این مجموعه است.

دختر خلخالی هم از ژن‌هایش گفت!

دختر آیت‌الله خلخالی می گوید: مدرسه که می‌رفتم تقریباً همه معلم‌های من می‌دانستند که پدر من کیست. این خیلی اذیت می‌کرد. تک‌وتوک می‌آمدند و سفارش دوست و آشنایی را برای کاری می‌کردند. 
 فاطمه صادقی، پژوهشگر علوم سیاسی و فعال حقوق زنان برای اولین بار از پدرش گفت؛ محمدصادق صادقی گیوی یا همان آیت‌الله صادق خلخالی. او اولین حاکم شرع دادگاه‌های انقلاب را در خانه‌اش، پدر خشنی ندید گرچه نامهربان بود. خلخالی به روایت دخترش ساده‌زیست بود و سختگیر. 
 
بخش‌هایی از گفت‌وگوی او با اندیشه پویا را در ادامه می‌خوانید: 
 

تحقیر ملت ایران در روز عزت ملی

 

ننگ تاریخی /این حقارت را دست به دست نکنید

این عکس یادگاری یکی از تلخ ترین صحنه های سیاسی است که در تاریخ این کشور ثبت خواهد شد. مساله برجام و هسته ای و موگرینی نیست. مساله هیجان زننده ایست که در دل این تصویر نهفته است. چه بسا عکس یادگاری هم منعی نداشت؛ با بدتر از موگرینی هم منع نداشت.