در چهل‌سالگی انقلاب اسلامی و مرور همه فراز و نشیب‌های طی شده، به نظر می‌رسد هنوز تنگه‌های احدی برای انقلاب وجود دارد که باید بیش‌ازپیش به آنها توجه کرد. یکی از چالش اصلی همه تحولات بزرگ اجتماعی- ازجمله انقلاب‌ها- صیانت از جهت‌گیری‌های اصلی آن است. چالش ثبات و پایداری در اهداف، آرمان و مسیر دستیابی به آنها جزو حیاتی‌ترین چالش‌ها هستند. پیامد عدم صیانت از این ثبات، تبدیل‌شدن یک انقلاب به ضد خودش خواهد بود.
"خدا نیامرزد علی را"! این جمله ای است که نقل شده معاویه هنگامی که در برابر انتقاد و اعتراض یک زن قرار گرفته بود بر زبان رانده است.جدا از تلاش بنی امیه برای مرسوم کردن لعن بر امیر مومنان علی ( ع) این جمله معنای مهمتر دیگری نیز دارد و آن این است که خدا لعنت کند کسی را که مردم را در برابر حاکمان شان اینطور گستاخ و مطالبه گر کرده است!
در پایان دوره حکومت کوتاه چند ساله خود درباره رفاه مردم کوفه فرموده بود: "مردم کوفه سایبان دارند و نان گندم و آب فرات میخورند..." به این معنی که رفاه ایجادکرده و فقر را تا جای ممکن از چهره شهر زدوده است.در کمک به نیازمندان نیز حضرتش فقط به کیسه بر دوش کشیدن خود اکتفا نمی کرد بلکه چنانکه امام صادق (ع) سالها بعد فرمود معتقد بود بهترین کمک آن است که فرد را بی نیاز کند نه آنکه بعد از مختصر کمکی، نیازمند به حال خودش رها شود و روز از نو و نیازمندی از نو !
باور به ظهور منجی از مسلّمات اعتقادی مسلمانان بلکه جهانیان و آرزوی تحقق عدالت نیز از آرمانهای همه منتظران است. امروز جهان تشنه آب زلال و گوارای عدالت است. اما چه عامل یا عواملی مانع ظهور امام زمان علیه السلام و منجی عالم بشریت و موجب تاخیر آن است؟ در این یادداشت کوتاه به یک مانع اشاره می شود.همه می دانیم که مهم ترین شعار مهدویت، عدالت است. در منابع حدیثی شیعه از آن حضرت با عنوان عدل مجسّم یاد شده است: اللهم و صلِّ علی ولیِّ امرک القائم المُومَّل و العدل المنتظر( شیخ طوسی؛ تهذیب الاحکام، ج ۳، ص ۱۱۱؛ بحار الانوار،ج ۹۲،ص۳۳۸) در زیارت آن حضرت هم می خوانیم: السّلام علی القائم المنتظر و العدل المشتهر (بحار الانوار، ج ۹۹،ص۱۰۱؛ مفاتیح الجنان، ص ۵۳۰)
این یک امر تصادفی نیست، مربوط است به سلسله خطرات عظیمی که در عصر علی علیه السلام یعنی در دوران خلافت خلفا خصوصاً دوره ی خلافت عثمان که منتهی به دوره ی خلافت خود ایشان شد، متوجه جهان اسلام از ناحیه ی نقل و انتقالات مال و ثروت گردیده بود. علی علیه السلام این خطرات را لمس می کرد و با آنها مبارزه می کرد، مبارزه ای عملی در زمان خلافت خودش که بالأخره جانش را روی آن گذاشت، و مبارزه ای منطقی و بیانی که در خطبه ها و نامه ها و سایر کلماتش منعکس است.
عناصر اطلاعاتی ارتش و ژاندارمری پیش از آغاز رسمی جنگ تحمیلی، فعالیت‌ها و تحرکات ارتش عراق را زیر نظر داشتند. به دنبال این رصدها، گروه‌های اطلاعاتی ارتش تمام فعالیت‌های رژیم بعثی صدام را به مسئولان کشور گزارش می‌دادند و پوشش اطلاعات گسترده‌ای را از سال ۱۳۵۸ تا لحظه آغاز رسمی جنگ در اختیار داشتند. از همین رو این که می‌گویند ارتش غافگیر شد، کاملا نادرست است.
حسن نژاد در این گفتگو تصریح کرد: بی تردید مسعود رجوی به عربستان فرار کرد و در آن جا مُرد. اگر این چنین نبود یک مسئول عربستانی در سال ۲۰۱۷ در جریان کنفرانس سازمان منافقین در پاریس مرگ مسعود رجوی را اعلام نمی‌کرد.«علی حسین نژاد» مترجم قدیمی و سابق در بخش روابط خارجی سازمان منافقین (مجاهدین خلق) و سرکردگانش در عراق تأکید کرد که سازمان منافقین به دلیل حالت‌های جدایی از این سازمان در آستانه فروپاشی است.
سازمان مجاهدین خلق ایران امروزه تلاش می‌کند تا با مخفی نگاه داشتن سابقه خویش، با بهره‌گیری از حمایت حامیان غربی خود، با برگزاری کنفرانس‌های سالانه –که آخرین آنها در ماه گذشته در حومه پاریس برگزار شد- و نیز انجام سخنرانی و صدور بیانیه به مناسبت‌های مختلف، خود را حامی آزادی و حقوق انسان‌ها معرفی کرده و حمایت از خویش را تنها راه رهایی مردم ایران از خشونت و سرکوب‌گری‌ای بداند که مدعی است در دوران استقرار نظام اسلامی بر مردم تحمیل شده است.
یکی از راه هایی که می تواند کمک شایانی به گسترش عدالت و مقابله با فساد در جامعه اسلامی کند بهره گیری واقعی از سیره و روش حضرت علی(ع) در حکومت داری است. برای امیرالمومنین کسب قدرت و حکومت هیچ ارزشی نداشت بلکه مهم عمل به قرآن وسنت پیامبر بود. برای حضرت مهم پیاده سازی حق و عدالت و مبارزه با ستم و ستمگری بود.
