چرا رهبر طرح آشتی ملی را نپذیرفت
نقار واختلافی که از انتخابات ۸۸ بروز وظهور یافت قرار بود با انتخابات وپذیرش نتیجه ان طی فرایندی مردم سالار مسیر قانونی خود را بپیماید.
طبعا اصل وجود اختلاف سلیقه موجب رشد وهم افزایی احاد جامعه است بشرطی که این اختلافات در مسیری عقلایی در جهت رشد وشکوفایی جامعه مدیریت شود.
عدم پذیرش نتیجه انتخابات توسط چند رقیب در ان انتخابات ودر نتیجه اشوب وبلوایی که تا پرتگاه سقوط نظام را پیش برد بایست با پذیرش خطا وعذر خواهی مسببین این امر همراه شود چه در غیر اینصورت احتمال تکرار این رویه خطا قابل پیش بینی می باشد .
پیشنهاد دهنده گان اشتی ملی یک بار با صدای رسا بگویند رفتار انتخاباتی کاندیدای مورد حمایت خود در ان انتخابات را قبول دارند یا نه و اگر قبول ندارند چرا برای جلوگیری از تکراروقایع۸۸ در پیش رو حاضر به پرداخت هزینه نیستند(عذرخواهی کمترین هزینه است)
اشتی ملی زمانی معنا پیدامیکند که در مسیر منافع ملی باشد نه منافع جناحی خاص .ومنفعت ملت در جلوگیری از عدم پذیرش نتیجه انتخاب دراتیه کشور است.
در اموزه های اسلامی نیز عفو رحمت مرتبه ومقام اش پس از قبول خطا از جانب خطا کار است قلدری ونپذیرفتن خطا نباید با رحمت وعفو وبخشش توام شود که قطعا به زیان جامعه وفرد خاطی میباشد
